Elf grote namen uit de geschiedenis
op de sulky in de
'Race of the Legends' 2015

De deelnemers aan de 'Race of the Legends' op Derbydag 2015:
Staand v.l.n.r. Luut Dooper,Wim Velis, Ad Suykerbuyk, Manus Bouwhuis,
Harry van Ooyen, Roelof Kromkamp, Ronald van Stam en Peter Zeegers.
Gehurkt v.l.n.r. Gerard van Eykelenborg, Marian Vos en Gerard Hulleman.
Ze worden hieronder stuk voor stuk besproken.

In het weekblad Draf&Rensport (nr. 34 - 2015) stond onderstaand artikel naar aanleiding van een gelegenheidskoers voor oud-pikeurs tijdens Derby-dag 2015 op Duindigt, op 23 augustus 2015.
Alle deelnemende pikeurs worden in dit artikel beschreven in onderstaande volgorde (je kunt op de dikgedrukte paardennamen clicken voor hun pagina's en foto's):
Gerard van Eykelenborg staat op een aparte pagina, click hier
Wim Velis, click hier
Ad Suykerbuyk, click hier
Peter Zeegers, click hier
Harry van Ooyen, click hier
Luut Dooper, click hier
Roelof Kromkamp, click hier
Ronald van Stam, click hier
Marian Vos, click hier
Manus Bouwhuis, click hier
Gerard Hulleman, click hier


Titel: Elf grote namen uit de geschiedenis

door Paul de Vlieger

Elf grote namen uit de geschiedenis van de vaderlandse drafsport vissen zondag voor één keer hun rijderspak uit de mottenballen. Ze kruipen weer op de sulky om mee te doen aan de ''Race of the Legends', die de VDRP heeft georganiseerd. Hier en daar zal een pak misschien wat knellen, maar daar malen de 'Legends' niet om. Ze staan te trappelen als in hun gloriejaren.

VDRP-bestuurslid Rob de Vlieger is de bedenker en stuwende kracht achter de koers. Hij kwam op het idee nadat hij in Zweden een paar keer een legends-race zag, waarbij de beste pikeurs van Europa tegen elkaar in het strijdperk treden. "We bedachten als VDRP dat het leuk zou zijn om pikeurs, die in Nederland hun sporen in de drafsport hebben verdiend, maar die inmiddels zijn gestopt, weer eens voor het voetlicht te halen. Het liefst op Derbydag omdat je dan verzekerd bent van veel publiek."

Vanwege de speciale dag ging De Vlieger allereerst op zoek naar rijders met een Derby-verleden. Uitgangspunt was daarbij dat de pikeurs geen rijdersvergunning meer mochten hebben. De Vlieger, grinnikend: "Maar aangezien mensen in ons vak meestal tot hun 82ste moeten werken, viel het nog niet helemaal mee om voldoende kandidaten te vinden. Maar het is gelukt. Het veld bestaat uiteindelijk uit vijf oud-pikeurs die de Derby daadwerkelijk een of meerdere keren hebben gewonnen, aangevuld met zes andere grootheden uit de sport."

In enkele gevallen moest De Vlieger praten als Brugman om de betreffende kandidaten te overtuigen en soms lukte dat ook echt niet. Soms omdat ze echt niet meer wilden en soms omdat fysiek ongemak een rentree op de sulky in de weg stond. Tot die laatste categorie behoort bijvoorbeeld Jan Wagenaar, wiens hart ja zei, maar bij wie een onwillige arm roet in het eten gooide. Inmiddels is het enthousiasme bij degenen die - in sommige gevallen aarzelend - wel ja zeiden tot grote hoogte aangewakkerd. "Vooral na de proefstart vorige week op Alkmaar, die een eis was voor de verzekering, zijn ze allemaal behoorlijk fanatiek geworden", vertelt De Vlieger. "Dat was een heel gezellige avond."

Dat de tien mannen en een vrouw de koers bloedserieus nemen, is inmiddels wel duidelijk. Rob de Vlieger: "Verschillende deelnemers zijn weer gaan oefenen bij collega's, Ronald van Stam heeft zijn helm naar de spuiterij gebracht, Peter Zeegers zag ik maandag een nieuwe witte broek kopen en Gerard van Eykelenborg heeft zijn aan het museum geschonken rijderspak teruggehaald en laten vermaken. Het leeft echt enorm. Overigens, dat de pakken zondag misschien bij een paar pikeurs wat knellen, heeft natuurlijk alleen maar te maken met dat er tegenwoordig verplicht een bodyprotector onder moet worden gedragen, haha."

De Race of the Legends gaat over 2000 meter en is uitgeschreven tot een winsom van 27.500 euro. Dankzij sponsoring is er verhoogd prijzengeld - voor de winnaar ligt 1500 euro aan de streep - en een groot aantal extra prijzen, zoals 150 euro voor de ongeplaatste paarden, een ereprijs, een deken, drank, bloemen en een pechprijs. Vanwege de connectie die sommige rijders nog in de sport hebben, zijn de paarden bij loting aan de legends toegewezen.

Drafsportlegende Martin Vergay is bereid gevonden de prijzen uit te reiken. De 93-jarige oud-trainer en -pikeur kan uiteraard niet zelf meer meedoen, maar verleende graag zijn medewerking aan deze bijzondere koers. Vergay won zelf vier keer de Derby en werd drie keer tweede. In totaal won hij zo'n 1500 draverijen. De nestor van de sport reikt op het gras van Duindigt de eerste prijs aan de winnaar uit. Vóór de koers wordt over datzelfde gras het defilé van de Race of the Legends afgenomen.

De deelnemer in de Legends- draverij met de meeste Derbyzeges achter zijn naam is Gerard van Eijkelenborg. Hij won de 'koers der koersen' drie keer: met Vancouver Cede (1982), Gipsy Westland (1992) en It's Buitenzorg (1994). Elders in dit blad komt hij uitgebreid aan het woord in een interview opgetekend door collega Douwe Frerichs. (staat ook op deze website, Click hier)


Legend Wim Velis won de Derby twee keer. De inmiddels 69-jarige Montfoorter schreef als twintiger de Derby op zijn naam met Lento H (1973) en Nimrod R (1975). "Hoogtepunten in mijn loopbaan, dat zeker, maar ik heb heel veel mooie dingen meegemaakt"; zegt de pikeur in ruste. "Ik heb bijvoorbeeld met Prins Hazelaar gewonnen op Vincennes. Ik zie nog het publiek omhoog komen na de laatste hoek. Ja, dat was een hele happening. Een Nederlands paard met een Nederlandse trainer en een Nederlandse rijder won op Vincennes - dat is volgens mij heel weinig gebeurd."
Ook de vele successen die hij vierde met Uno Hazelaar noemt Velis, gevraagd naar zijn hoogtepunten in de sport. "Hij won een serie in de Giganten en werd derde in de finale. Verder won Uno de Gouden Zweep en nog eens alle kampioenschappen in een jaar tijd: over 1600, 2100, 2800 en 3200 meter. En laten we de match à deux tegen Udo Quick ook niet vergeten."
Velis, die een jaar of twaalf geleden uit het vak stapte, won in zijn loopbaan zo'n duizend koersen. "In Nederland 992 en nog een stuk of wat over de grens, zelfs een keer in Florida." Na zijn afscheid zat hij nooit meer achter een paard. "Vorige week in Alkmaar was het weer voor het eerst. Het ging nog goed hoor, opa was het nog niet verleerd:" En over opa gesproken, Velis' kleinkinderen zitten zondag op de tribune. "Opa, je gaat toch wel winnen" zeggen ze. Maar zo makkelijk zal het niet gaan. De loting wordt bepalend; je kan ook zomaar laatste worden."

Boven: Prins Bernhard reikt de Gouden Zweep uit aan Wim Velis
na diens overwinning met Uno Hazelaar.

Ad Suykerbuyk
Wie ook na zijn 'pensionering' nu vijf jaar geleden, nooit meer achter een paard op de kar zat, was Ad Suykerbuyk. Toch heeft de Limmenaar na de proefstart op Alkmaar de smaak weer te pakken en kijkt hij uit naar de koers van zondag. "We kregen ze allemaal nog prima in de rondte hoor"; zegt hij monter. Suykerbuyk won de Derby in 1985, met Zacatal du Bois. Hij koestert de zege nog altijd, maar vindt het niet per se de mooiste uit zijn loopbaan. "Ik heb wel meer mooie koersen meegemaakt. Bijvoorbeeld met Henry Videau heb ik prachtige stayerskoersen gewonnen. De laatste bocht op Duindigt uitkomen als tiende en dan het hele veld voorbijlopen en toch nog winnen. Dat waren mooie tijden."
In totaal won Suykerbuyk tussen de 1100 en 1200 koersen. "Ik weet nog mijn duizendste, dat was in 1996 met Igor. Hoeveel er daarna precies nog zijn bijgekomen, weet ik eigenlijk niet."
De vraag wie zondag de Derby gaat winnen, vindt de oud-pikeur lastig te beantwoorden. "Het is een erg open Derby dit jaar. Maar ik geef Dion Tesselaar een goede kans. Welke van de twee? Degene waar hij zelf achter gaat zitten. Dat zal wel de beste zijn."

Zacatal du Bois met Ad Suykerbuyk.
Eigenaar-trainer Jacques Sijm draaft mee.

Peter Zeegers won ook een Derby, in 1978, met Reinier, een paard uit de training van Leo Schoonhoven. Zeegers en zijn paard finishten als tweede, maar kregen de zege in de schoot geworpen omdat Rogan van Echten, met Wim van Buytene, als winnaar werd teruggesteld. "De manier waarop ik won, was natuurlijk niet leuk", kijkt de inwoner van Sint Pancras terug op de gebeurtenissen van toen. "En het publiek vond het ook helemaal niks, want ze braken de boel af. Van Buytene en zijn paard liepen in de laatste rechte lijn naar buiten. Dat was in de Sweepstakes ook al gebeurd en toen was hij al gewaarschuwd dat ze hem een volgende keer niet zouden handhaven." Zeegers heeft er met Van Buytene eigenlijk nooit meer over gepraat, totdat ze elkaar een paar jaar geleden tegenkwamen op de kortebaan van Schagen. Zeegers: "Ik had een aardig slokkie op en zag hem opeens staan. Ik dacht: ik ga het hem toch eens vragen. De man kreeg er nog tranen van in zijn ogen, zo diep zat het nog. Het was ook sneu. Godzijdank won hij het jaar daarop alsnog de Derby met Sam Avon." Overigens reageerde trainer Leo Schoonhoven destijds een stuk nuchterder op de gebeurtenissen. 'De mensen zullen wel niet klappen, maar het scheelt wel een halve ton', zei hij tegen me. En zo was het natuurlijk ook wel weer"; aldus Zeegers die nadien nog een stuk of acht, negen koersen met Reinier won op Groningen. "Hij was een jaar heel goed, als driejarige."
Zeegers hing 27 jaar geleden zijn pikeurspak in de wilgen om vrachtwagenchauffeur te worden. "Bij Schoonhoven had ik de mooiste tijd. We wonnen alles. De laatste vijf jaar heb ik het nog als zelfstandig trainer geprobeerd, maar dat was sappelen. Ik had vijftien paardjes, deed alles alleen. Op een gegeven moment hakte ik de knoop door. Mijn vrouw kreeg een tweeling, terwijl er op maar één was gerekend. Ik kreeg droes op stal waardoor alle paarden ziek werden en er één zelfs doodging. Ik dacht: moet ik nou weer opnieuw gaan beginnen? Nee dus. Inmiddels werk ik al weer 27 jaar bij het bedrijf waar ik toen ben heengegaan."
Omdat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan, is de nu 58-jarige Zeegers sinds een jaar of vijf weer enigszins actief in de sport. "Ik rijd bij Hugo Langeweg zo nu en dan een paar paardjes uit. Ik ga soms naar de koers, maar op Derbydag ben ik er altijd. En zondag dus zelfs weer op de kar, haha. Ik ben benieuwd. In het begin interesseerde het me niet zo, maar nu vind ik het toch eigenlijk wel machtig mooi."

Peter Zeegers deed ook mee als deelnemer aan de Race of the Legends 2019 te Groningen. Daarbij werd een korte omschrijving van zijn carrière gegeven. Click hier

Boven: Reinier met Peter Zeegers, trainer Leo Schoonhoven
en eigenaren poseren na de Derbyzege voor de fotograaf.

Harry van Ooyen
Ymond Boekelte was het paard dat 'legend' Harry van Ooyen in 1984 de Derbywinst bezorgde. "De mooiste? Ja, dat moet je wel zeggen, he. Ik ging niet als favoriet van start. Voor de Derby had Ymond Boekelte alleen maar gewone koersjes gereden en in de Derbyproef werd hij op z'n tandvlees vierde. Daardoor waren er veel minder zenuwen en spanning. Onderweg heb ik de hele weg zitten loeren en hopen dat ik vierde of vijfde kon worden. Maar hij won 'm gewoon. Naderhand bleek hij toch gewoon de beste te zijn. Hij won bijvoorbeeld Holland-Belgie en nog talloze andere koersen. In 1987 won ik met Ymond Boekelte in zeven verschillende landen, inclusief Amerika. Hij verdiende uiteindelijk 433.000 gulden."
Van Ooyen (68) stopte in 2006 met 236 overwinningen achter zijn naam, maar volgt de sport dankzij zoon Patrick en dochter Chantal nog volop. "Als zij moeten rijden, ben ik er meestal wel bij. Ook train ik samen met Patrick nog en doe ook snelwerk." De proefstart op Alkmaar voelde voor hem dan ook vertrouwd aan. "Het ging er erg gezellig en gemoedelijk aan toe. Benieuwd of dat zondag ook zo is", aldus Van Ooyen die in de Derby 2015 Flavius en Facebook de twee grootste kanshebbers noemt. "Maar zo'n open Derby als dit jaar is het lang niet geweest."

Harry van Ooyen en zijn Derbywinnaar Ymond Boekelte.
Rechts zijn vrouw Nancy Geersen en
links de blije mede-eigenaar Piet Groot.

Luut Dooper
Met een slordige 1750 overwinningen op zijn palmares mag Luut Dooper met recht een 'legend' worden genoemd. De Derby won hij echter nooit. "Twee zesde plaatsen, daar bleef het verder bij. Dat gebeurde in mijn allereerste Derby, in 1977 met Pierre Olivier en in 1980 met Tony the Butler. Pierre Olivier leverde een prima prestatie met startnummer 18. Tony the Butler behoorde vooraf bij de favorieten, maar maakte onderweg twee fouten. Verder was Vriend natuurlijk de beste van zijn jaargang, maar die was ruin en in die tijd betekende dat nog dat je niet startgerechtigd was."
Dooper (64) is nog maar kortgeleden - in december 2013 - gestopt. "Om een aantal redenen. Ik raakte mijn trainingsbaan in Haskerhorne kwijt, dat speelde mee, maar de belangrijkste reden was dat er bij mij niercelkanker werd geconstateerd. Het is niet te genezen en dat is natuurlijk een groot probleem. Het gaat nu redelijk goed met me en de ziekte is stabiel, maar er hangt wel wat boven je hoofd, natuurlijk." Doopers fysiek weerhield hem er niet van ja te zeggen toen Rob de Vlieger hem voor de Race of the Legends benaderde. "Het is leuk. Je komt mensen tegen die je al lang niet had gezien en ook de proefstart was erg gezellig", vindt ook hij.
De winst van Ulaan in de Gouden Zweep van 1984 in Groningen noemt Dooper zijn mooiste ooit. "Ik maakte de koers en dwong het af. Ulaan liep 17.5 uit de banden over 2300 meter. Dat is tegenwoordig niks bijzonders, maar was toen heel opzienbarend. Prins Bernhard reikte de zweep uit en zei dat hij het zo jammer vond dat hij Ulaan, die 14 gulden winnend bracht, niet had gespeeld. Het mooie is dat ik de koers twee jaar later weer won en opnieuw met Ulaan. De prins was nu wel goed te spreken, want hij had hem dit keer wel gespeeld. En hij bracht weer 14 gulden, trouwens."

Boven: Luut Dooper wordt gefeliciteerd door Prins Bernhard
na de overwinning in de Gouden Zweep 1984,
onder toeziend oog van dhr. Vonhoff (rechts).

Roelof Kromkamp twijfelde naar eigen zeggen geen seconde toen hij voor de Race of the Legends werd gevraagd. "Ik vind het fantastisch en heb er heel veel zin in", zegt de 67-jarige 'pensionado' uit Wolvega. Kromkamp woont op een flinke steenworp van Victoria Park en is elke meeting op de Friese baan nog van de partij. Rijden in de koers doet hij sinds een jaar of zes, zeven niet meer. Trainen deed hij tot voor kort nog wel. "Yesterday was mijn laatste vriendje die ik heb getraind, al stond hij op papier bij Hubert Schoonhoven. Ik werkte daar wat en ging ook altijd mee naar de koersen in Duitsland. Tot vorig jaar, toen kreeg Yesterday een oude dag - hij is inmiddels rijpaard van mijn dochter - en ben ik definitief gestopt."
Kromkamp kwam ruim 1300 keer als eerste over de streep, maar deed dat nooit in een Derby. "Vierde of vijfde, verder ben ik nooit gekomen:" Over het antwoord op de vraag wat zijn allermooiste overwinning was, hoeft hij niet lang na te denken: "De Eliterennen met Yzeren Hein in 1988, op dezelfde dag dat Oranje, ook in Duitsland, Europees kampioen voetbal werd. Wat een feest!"
(op de pagina van Yzeren Hein staan ook de videobeelden van het Elite Rennen en zijn kampioenschappen)

Boven: Niagara en Roelof Kromkamp in de bloemen na
de winst in de Prijs der 2-jarigen 1974.

Boven: Opal Yell in handen van Roelof Kromkamp te Groningen,
op 7-9-1980.

Een beroemde foto:
Roelof Kromkamp met zijn "grasvreter" Yzeren Hein.

Ronald van Stam
Na ongeveer 450 overwinningen in binnen- en buitenland stapte Ronald van Stam negentien jaar geleden uit het draverswereldje. "Ik was het een beetje zat, het ging slecht met de sport en er was eigenlijk geen droog brood in te verdienen. Ik dacht: "Ik kan nu nog wat anders gaan doen en ben een aannemersbedrijf begonnen dat is gespecialiseerd in dakramen. We werken voor woningbouwcorporaties, voor bedrijven, voor particulieren - het gaat hartstikke goed. Nee, ik heb geen dag spijt gehad dat ik dit ben gaan doen."
Wat niet wegneemt dat Van Stam (59) nog een groot liefhebber is. "Ik volg alles. Toevallig zit ik op dit moment op Runnerz beelden van de kortebaan in De Lier te kijken", meldt hij door de telefoon. Voor deelname aan de Legends-koers moest Van Stam wel even worden overgehaald, maar inmiddels vindt hij het hartstikke leuk. "Voor de proefstart op Alkmaar dacht ik nog: wat doe ik mezelf aan? Maar ik heb erg genoten met die oude garde. Ik zei nog: we hebben nog nooit zo goed met elkaar kunnen opschieten als nu."
Volomite S was het paard dat Van Stam in zijn loopbaan het dichtst bij een podiumplek in de Derby bracht. "Ik werd zesde of daaromtrent. In de Derbyselectie was het paard nog tweede geworden, maar in de Derby heb ik het zelf volledig verknald. Ik zat achter een springer en ging naar buiten, waardoor ik op een hopeloze plek kwam te liggen, terwijl die springer meteen weer werd gezet. Gauw vergeten maar."
Toch heeft Van Stam, die woont in Lienden bij Tiel, genoeg mooie momenten in de sport gehad om op terug te kijken. "Holland-Belgie met Zeeboy Z bijvoorbeeld, maar ook het Stayerskampioenschap met Ciao Magnus. De Zilveren Zweep op Nootdorp heb ik geloof ik wel drie keer gewonnen. Allemaal hoogtepunten."

Ronald van Stam deed ook mee als deelnemer aan de Race of the Legends 2019 te Groningen. Daarbij werd een korte omschrijving van zijn carrière gegeven. Click hier

Boven: Ciao Magnus en Ronald van Stam na hun zege
in het Stayerskampioenschap 1992.

Boven: Ronald van Stam in 2016.

Marian Vos
Voor Marian Vos, de enige vrouw in de Race of the Legends, was haar Derbydeelname met Veloce, in 1982, alles behalve een hoogtepunt. "Vanwege zijn winst in de Sweepstakes was hij, samen met Volo Prise van Tjitse Smeding, de Derbyfavoriet", vertelt ze. "Ik weet nog dat ze de dag van tevoren op de baan van Drachten aan me vroegen of ik zenuwachtig was. Nee hoor, helemaal niet, zei ik. Maar de volgende dag was dat wel anders. Ik stapte in de vrachtwagen en kon niks meer. Ik was op van de zenuwen. Ik was zo jong en het was zo belangrijk - het vloog me gewoon aan. Later terugkijkend was mijn conclusie dat ik er gewoon niet capabel voor was." Veloce werd overigens vijfde in de door Vancouver Cede gewonnen Derby. Vos, die 58 lentes telt, won zeventien jaar geleden haar laatste koers, op Groningen. "Ik was inmiddels moeder geworden, mijn man Bert die een slijterij had, kreeg een hartinfarct en opeens was ik er klaar mee. Kijk, als ik nog volop in de running was geweest, was het misschien anders gegaan, maar dat was dus niet zo. Ik was maar een klein trainertje"; aldus Vos die een van de eerste vrouwelijke professionals in de Nederlandse drafsport was. Om toch een bestemming te geven aan de boerderij in Zevenhuizen (Gr.) begon Vos nadien een pensionstal. Na een aarzelend begin loopt dat bedrijf inmiddels als een tierelier. "Ik heb dertig boxen en die staan in de winter altijd vol. Meer wil ik er ook niet." Het vaderlandse trainersgilde weet Vos' stal goed te vinden en ze heeft dan ook al menig crack te logeren gehad. "Ferrari Kievitshof, de Duitse Derbywinnaar, heeft bijvoorbeeld hier gestaan. Leuk toch? Van de Hollandse Derby heb ik Facebook en Fame Boko onder mijn hoede gehad. Die twee paardjes hebben dan ook een streepje bij me voor zondag."
Vos vindt het een 'hele eer' dat ze zondag tussen 'al die grootmeesters van weleer' mag starten. "Ik heb er zin in, maar vind het ook heel spannend. Ik heb de afgelopen weken bij Kurt Roeges getraind om het op de kar zitten weer vertrouwd te maken. Het ging goed. En ook de proefstart verliep prima. "Van de ongeveer 200 overwinningen die Vos behaalde, was de Sweepstakeszege van Veloce de mooiste, vindt ze. "Nota bene nadat de koers eerst werd afgebeld na een kolossale val, waar ik zelf bij betrokken was. Het was een spectaculaire dag. De Sweepstakes winnen voor een volle bak op Groningen had toen een andere betekenis dan tegenwoordig. Hoe spijtig dat ook is."

Marian Vos deed ook mee als deelneemster aan de Race of the Legends 2019 te Groningen. Daarbij werd een korte omschrijving van haar carrière gegeven. Click hier

Boven: Marian Vos

Manus Bouwhuis
Een naam die zeker met in Race of the Legends mocht ontbreken, is die van Manus Bouwhuis. De Hilversummer won liefst 1650 koersen in Nederland en nog eens tachtig kortebanen. De Derby ontbreekt echter op zijn erelijst. "Olaf Pride was in 1976 zwaar favoriet, maar had problemen met zijn kniebanden en dat ging meteen bij de start al mis", herinnert Bouwhuis zich. "Na de Derby hebben we hem er aan laten opereren en won hij vijf Supertrio's op rij tegen de allerbeste paarden."
Bouwhuis (73) stopte in 2002 met koersen, maar hij is nog altijd bij de sport betrokken, want al een groot aantal jaren is hij stalterreincoordinator bij de kortebanen. Een paard sturen deed de Hilversummer sinds zijn afscheid nooit meer en vandaar dat Bouwhuis ter voorbereiding van de koers van zondag een aantal keren bij Jeroen Engwerda is geweest. "Jeroen zei: ik schrijf een goeie voor je in hoor, Manus. Maar dat kan dus niet, want er wordt geloot. Wel zo eerlijk, maar voor hetzelfde geld heb je een zeperd. Ik heb de mensen die komen kijken daar al voor gewaarschuwd."
En kijkers heeft Bouwhuis zeker, want er rijdt alleen al voor hem zondag een bus met veertig fans naar Wassenaar. "En er gaat ook nog een man of twintig met de auto. Heeft m'n zoon Martin geregeld. Familie, vrienden, oude eigenaren van mijn stal en andere bekenden van de koers; ik weet niet wie er allemaal komt. Erg leuk natuurlijk, maar het geeft wel druk, al ben ik vol vertrouwen."
Zijn beste jaren beleefde Bouwhuis in 1978 en '79 toen hij in twee jaar tijd een kleine driehonderd koersen won en beide jaren ook tot nationaal kampioen werd gekroond. "Ik heb toen nog een keer de gouden helm ontvangen uit handen van Patricia Paay." De vraag wat zijn mooiste overwinning was, vindt Bouwhuis niet zo makkelijk te beantwoorden. "Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt. Met Ronny W won ik nog eens zeventien koersen op rij. Daarna werd ik tweede, op een snikhete dag waarop ik eigenlijk niet wilde starten maar de eigenaar dat toch van me eiste, en vervolgens won hij er nog zes achter elkaar. Wat een crack!"
De R-jaargang was destijds toch een hele beste voor Bouwhuis. "Ik had vijf R-etjes op stal waarmee ik in een jaar tijd 65 koersen won. Ongekend. De Gouden Zweep met Olaf Pride in 1978 was ook een prachtig hoogtepunt. Ik bracht hem rustig van start en vloog over alles en iedereen heen. Dat ik de zweep kreeg uit handen van Prins Bernhard was heel bijzonder voor me."
Bouwhuis' Derbyfavoriet voor dit jaar is een enigszins verrassende: "Ik zie die van Langeweg, Frankie Lobell. Die is nog niet overvraagd en kan volgens mij een eind komen."

Boven: Olaf Pride en een nog jonge Manus Bouwhuis in 1978.

Gerard Hulleman
Aan het entrainement van diezelfde Langeweg was lange tijd 'legend' Gerard Hulleman verbonden. De Schagenaar werkte twaalf jaar bij de stal en daarvoor ongeveer net zolang bij Giel van der Togt. Kort voor de eeuwwisseling, nadat hij ook nog een jaartje privetrainer was, gaf Hulleman er de brui aan en vond hij via Willem Swart een betrekking bij de vuilverbranding in Noord-Holland, waar hij nog altijd werkzaam is.
Hulleman (57) heeft niet precies bijgehouden hoeveel koersen hij won, maar houdt het zelf op tussen de 250 en 300. "De mooiste? Wat me direct te binnen schiet, is mijn allereerste. Dat was op Emmeloord met Little Star van Giel van der Togt. Verder heb ik met Eibert Vryenesse natuurlijk erg mooie dingen beleefd. Ik won een keer een grote koers in Oostenrijk met hem. En ik heb zelfs in 1995 de Lage Landen met Eibert gewonnen, al was dat wel nadat Rival Damkjaer later vanwege doping uit de uitslag werd gegooid.
Hullemans beste resultaat in de Derby was in 1988, toen hij met Captain Morgan tweede werd achter Clan Vryenesse, die werd gereden door zijn baas Langeweg. "Dat was prachtig natuurlijk, één en twee van één stal, maar eigenlijk is elke overwinning mooi", vertelt Hulleman. "Ik weet nog goed dat het een periode helemaal niet ging en ik tegen Hugo zei: ik moest maar eens een tijdje met rijden stoppen. Enfin, hij schreef toch in en twee dagen nadat ik dat had gezegd, won ik op Alkmaar vier koersen uit vier starts. Alles lukte die avond. Ik had bij wijze van spreken achterstevoren op de kar kunnen gaan zitten. De crisis was meteen voorbij." In de koers van komende zondag heeft Gerard Hulleman veel zin. Een trainer opzoeken om weer vertrouwd te raken met het rijden, hoefde de Schagenaar niet want sinds enige tijd rijdt hij op zaterdagochtend weer paarden uit bij Caroline Aalbers. "Ik kon het toch niet laten, nee. Toen Rob de Vlieger me voor deze koers vroeg, heb ik ook gelijk ja gezegd. Ik vind dit echt een heel mooi initiatief."

Gerard Hulleman deed ook mee als deelnemer aan de Race of the Legends 2019 te Groningen. Daarbij werd een korte omschrijving van zijn carrière gegeven. Click hier

Boven: Na de Derby 1988 op het stallenterrein:
Winnaar Clan Vryenesse met Hugo Langeweg (links) en
de tweede aankomende stalgenoot Captain Morgan
met Gerard Hulleman.

De uitslag van de 'Race of the Legends'
op 23 augustus 2015:

nr.	paard	pikeur
1e	Carl Lewis	Ronald van Stam
2e	Cumlaude Newport	Gerard van Eijkelenborg
3e	Vartabas	Gerard Hulleman
4e	Cesc Boko	Marian Vos
5e	Cool and Fanatic	Ad Suykerbuyk
6e	Dynamic Transs R	Luut Dooper
7e	Zwaan's Dean	Roelof Kromkamp
8e	Bruno Lanzarote	Peter Zeegers
9e	Umina Jummy	Harry van Ooyen
10e	Anthony Soprano	Manus Bouwhuis
11e	Cindy Wielinga	Wim Velis

Boven: Carl Lewis (rechts) en Ronald van Stam behouden de overhand
op Cumlaude Newport met Gerard van Eykelenborg in
de Race of the Legends 2015.